هرچى به نسلی که داره با من میاد نگاه میکنم میبینم که ما دقیقا نه سوخته ایم نه نسوخته ما فاکد آپیم ...
نه میتونیم مثل نسل قبل حرف گوش کن باشیم نه مثل نسل بعد آزادی خواه
نه پدران بی منطق قبلی رو داشتیم نه آزاد اندیش های آینده
نه مادران گیر و نگران قبلی رو داشتیم نه مادران اوپن مایند آینده
نه صفا و صمیمیت گذشته رو دیدیم نه سردی و بی اعتنایی آینده رو
و مثال فراوونه .... یه سری انسان گم شده تنهای افسرده دور هم جمع شدیم که لبخند رو صورتامون میماسه ... یه سری دل و جان و چشم و ریه و قلب سوخته که هممون مینالیم ... .
به نظرم بزرگترین مشکل اینه که با اندی بزرگ شدیم امروز پینک فلوید گوش میدیم ....
و شما باور کنید من دیوانه نیستم....